De 'Normaalste' Verslavingen
Hoe Onbewuste Patronen en Verdoving Ons Leven Beïnvloeden
Verslavingen worden vaak gezien als iets duisters, iets waar je als persoon mee worstelt, iets dat 'buiten de norm' valt. Maar wat als ik je vertel dat veel van de verslavingen die we tegenkomen in ons dagelijks leven, precies dat zijn: de normaalste verslavingen? Van tabak, alcohol en koffie tot verslavingen aan psycho-medicatie, cannabis, eten, porno, relaties en zelfs sport. Veel van deze gedragingen worden als ‘gewoon’ beschouwd, maar ze kunnen net zo destructief zijn als minder zichtbare verslavingen.
Zelf heb ik een aantal van deze verslavingen van dichtbij meegemaakt: van psycho-medicatie en cannabis tot alcohol, eten en zelfs relaties. Het was een zoektocht naar manieren om pijn te verdoven, om het verdriet en de gevoelens die ik niet wilde voelen, te onderdrukken. Maar dat is precies wat verslaving doet: het biedt tijdelijke verlichting van diepgewortelde pijn, zonder echte genezing of confrontatie met de oorzaak. En wat ik heb geleerd, is dat deze patronen vaak verder gaan dan onszelf – ze zijn vaak een doorgegeven gevoel van trauma, dat van generatie op generatie wordt overgedragen.
De Gevoeligheid van Generaties
Verslavingen zijn vaak geen geïsoleerd probleem van de huidige generatie. Ze hebben diepgewortelde wortels die zich in de familiegeschiedenis verankeren. Denk aan huishoudelijk geweld, agressieproblematiek, depressie, angst, of het onvermogen om over problemen te praten. Deze onopgeloste emoties en trauma’s worden van ouders op kinderen doorgegeven, vaak zonder dat we ons ervan bewust zijn. Wanneer er geen ruimte is om emoties te verwerken of wanneer er geen open communicatie is, ontstaat er een gemeenschappelijke gevoeligheid. Mensen zoeken manieren om te ontsnappen aan de pijn, en verslaving wordt dan vaak de meest toegankelijke oplossing.
In veel families en culturen is er een onuitgesproken regel: 'je moet sterk zijn', of 'niet praten over je problemen'. Maar deze stiltes kunnen de grootste bronnen van pijn zijn. Wanneer je niet leert om met je emoties om te gaan, ga je zoeken naar iets dat je kan verdoven. Of dat nu alcohol, tabak, of zelfs een verslaving aan sport is, het is vaak een manier om niet te voelen, om de chaos in je geest te bedwingen. Deze patronen worden overgedragen, niet alleen door de genen, maar ook door de manier waarop we leren om te overleven in ons gezin en onze samenleving.
De 'Normaalste' Verslavingen
Als we kijken naar de verslavingen die het meest voorkomen, zien we dat veel van deze 'normale' verslavingen diep in onze cultuur zijn ingesloten. Tabak, alcohol en cafeïne – het zijn dingen die vaak als 'gewoon' worden beschouwd. We drinken koffie in de ochtend zonder erbij na te denken, we nemen een sigaret of een drankje om 'te ontspannen'. Maar deze gewoontes hebben een enorme impact op ons lichaam en onze geest.
Neem bijvoorbeeld koffie. We drinken het dagelijks, vaak in grote hoeveelheden, maar weinig mensen realiseren zich dat het een krachtige stimulerende werking heeft die de balans van ons zenuwstelsel beïnvloedt. Bij extreem gebruik kan het de angstgevoelens juist versterken en zorgen voor slaaptekort en stemmingswisselingen. Alcohol en tabak zijn niet anders. Ze worden sociaal geaccepteerd, maar ze dragen bij aan een toxisch patroon dat moeilijk te doorbreken is.
Het is belangrijk om te erkennen dat het consumeren van deze middelen zeker niet onschuldig is. Ze bieden geen echte oplossing voor wat we werkelijk nodig hebben: de ruimte om te voelen, om trauma’s te verwerken, en om een diepere verbinding met onszelf en anderen aan te gaan. In plaats van onze emoties te verdoven, zouden we moeten leren om ze te omarmen, te begrijpen en er mee in harmonie te leven.
Het Doorbreken van Patronen
Het doorbreken van verslavingen, vooral de 'normale' verslavingen, begint met bewustzijn. Wanneer je de vicieuze cirkel van verdoving en onopgeloste emoties begrijpt, kun je beginnen met het zoeken naar gezondere manieren om met je pijn om te gaan. Dit betekent niet dat je je emoties moet onderdrukken, maar dat je ze moet leren begrijpen en verwerken.
Ik heb geleerd dat genezing niet komt van het weglopen van de pijn, maar van het aangaan van de confrontatie. Het is een proces van zelfontdekking, van het ontcijferen van de patronen die door generaties heen zijn doorgegeven, en van het kiezen voor bewustzijn en verandering. Ja, het kan moeilijk zijn om oude patronen los te laten, maar door het werk te doen om deze verslavingen te doorbreken, creëer je ruimte voor echte genezing en heling – voor jezelf en voor de generaties die nog komen zoals je eigen kinderen.
We hoeven niet vast te zitten in de patronen die ons zijn doorgegeven. We kunnen kiezen om ze te doorbreken, om onszelf en onze kinderen een andere toekomst te geven. Het begint met het erkennen van wat er is, het begrijpen van de oorsprong van onze verslavingen, en het kiezen voor een pad van genezing, zonder verdoving.
Heb je vragen? Stel ze gerust.
Tot de volgende!
Love,
Jeff

Reactie plaatsen
Reacties