De keuze van woorden
ik zei toch; je moet jezelf goed insmeren!
Waarom ga je huilen?
Altijd kijk je zo boos!
Je ruimt nooit op!
Je doet het toch weer!
Denk maar niet dat je dit weekend weg mag!
Ik vertrouw jou niet meer!
Ga weg uit mijn ogen!
Ja, telefoon inleveren en die krijg je niet meer terug!
Je lijkt op je vader!
Opruimen kan je niet eens!
Je moet trainen, trainen en nog eens trainen
Je moet dit, je moet zus, je moet zo..
Projectie van onmacht, onzekerheid, imperfectie, ego, controle, manipulatie, narcisme, onvolmaaktheid?
Je bent in ieder geval schuldig. Dat staat buiten kijf en daar kan je niet omheen!
Dagelijks gebruiken we woorden vanuit ons als persoon. Om te projecteren, het verleggen van schuld, emotie en gevoel. Maar zijn we daar wel echt bewust mee bezig als we dit doen?
Aantrekken en weer afstoten, Vervolgens zeggen dat het ons enorm veel spijt om vervolgens de volgende dag iemand weer om te leggen met de pijnlijke woorden van onmiddellijke afwijzing in de persoon zelf.
De keuze van woorden maakt wel degelijk verschil
Je kunt iemand maken of breken met woorden. Refereer maar even terug naar de tweede wereld oorlog waar minister van propaganda josef goebbels het volk met woorden week maakte om zich tot de dood te moeten bekoren voor Duitsland, het derde rijk. Dat is nu met de hedendaagse propaganda niet anders vanuit het circus.
Indoctrinatie is het herhaaldelijk herhalen van woorden en zinnen en gaat nestelen in je onderbewustzijn. Vervolgens voed het onderbewustzijn het bewuste systeem waaronder je gedachtenstroom en dan ben je f*cked! Je gaat geloven wat je denkt.
Weet je hoeveel ouders hun kinderen indoctrineren met loze beloftes, negativiteit en zelfhaat? Het is algemener dan je denkt, helaas, erg verdrietig.
What you're doing?
Maak je je schuldig aan dit soort taferelen? Of hoor je dit vaak in je omgeving? Ik zeg altijd verander wat je zelf kunt veranderen en wat je niet kunt veranderen laat dat los. Dat dus.
Vandaag de dag sinds een paar weken nu voel ik me niet zo flex. Praktisch gedurende dag overprikkeld, veel somber en enorm veel boosheid in mijn systeem. Het lijkt alsof alles eruit moet maar dat dit niet lukt, het zit (nog) vast.
Kleine stapjes zetten en uitzitten dat is wat ik moet doen. Vanaf maandag weer elke dag naar de sportschool om 07.00uur voor de drukte aan. Mijn moeder attendeerde me op dit feit, want hoe kwam je eerder uit de shit? Doe wat je weet, want dan komt het weer goed.
Tot de volgende!
Love,
Jeff

Reactie plaatsen
Reacties