Van Overleven naar Leven!
Mijn Weg naar de Natuur
Heel m’n leven heb ik eigenlijk gedaan wat anderen van me verwachtten.
Wat ‘hoorde’. Wat veilig leek. Wat mij paste in het plaatje van hoe de wereld dacht dat ik moest zijn.
Maar diep vanbinnen… voelde ik het niet.
Begrijp me niet verkeerd — ik kan veel.
Ik kan schrijven.
Ik kan bouwen.
Ik kan praten.
Ik kan mensen intrinsiek motiveren.
Ik kan verhalen delen over trauma, pijn en verdriet.
Ik kan mezelf inleven in een ander.
Ik kan inspireren.
En ja — daar ben ik trots op.
Maar weet je wat het is?
Het is niet waar mijn ziel van in de fik vliegt.
Niet waar ik die echte, rauwe innerlijke rust in vind.
Waar ik wél van ga leven?
Van een havik die hoog in de lucht speurt naar z’n prooi.
Van een salamander die zich sierlijk door het water beweegt.
Van een ree die bijna geluidloos over een open vlakte in de Onlanden struint.
Van een mier die zorgvuldig z’n pop verplaatst, alsof z’n leven ervan afhangt.
Dat is mijn medicijn.
Dat is waar ik de stilte in m’n hoofd vind.
De plek waar er geen verwachtingen, geen maskers en geen gebroken verhalen bestaan.
Alleen leven.
Puur en ongetemd.
Ik denk veel na over hoe wij als mensen omgaan met de natuur.
Hoeveel er kapotgemaakt is.
Hoeveel er nog te herstellen valt.
Hoe we soorten en ecosystemen kunnen beschermen, behouden en laten herstellen.
Mijn ziel is verbonden met alles wat leeft in en met het groen.
Alles wat ademt, kruipt, zwemt, vliegt en bloeit in die oneindige cirkel van leven waar wij een deel van zijn.
Van een roofmijt tot een blauwe vinvis.
Alles is van waarde.
En alles verdient een kans om te groeien, om te ontwikkelen en om te blijven bestaan.
Daarom ben ik begonnen aan de basisopleiding ecologie.
Omdat ik wil hierover alles en nog meer wil weten.
Omdat ik wil bijdragen.
Omdat ik wil beschermen wat ons beschermt.
Omdat dit het eerste pad is wat écht als van mij voelt.
Geen verhalen meer over trauma en pijn.
Die draag ik mee, ze hebben me gevormd, maar ze zijn niet langer mijn hoofdverhaal.
Vanaf nu wil ik verhalen vertellen over hoe krachtig en bijzonder het leven is.
Over hoe een klein kevertje een heel ecosysteem in beweging kan zetten.
Over hoe wij het verschil kunnen maken.
Over hoe natuur mij de rust en voldoening geeft die ik nergens anders vind.
Dit is mijn pad.
Dit is mijn missie.
En dit is pas het begin.
Groetjes,
Jeff

Reactie plaatsen
Reacties