De Projectie van Boosheid
Van Onmacht naar Zelfbewustzijn
Boosheid. Het is een emotie dat we allemaal wel kennen. De vurige energie die opkomt wanneer we ons niet begrepen voelen, wanneer dingen niet gaan zoals we willen, of wanneer we geconfronteerd worden met onrecht. Ik weet hoe dat voelt, want ik was zelf vaak boos. En ik ontdekte dat de boosheid die ik voelde vaak niet zozeer iets te maken had met de situatie zelf, maar met wat er diep van binnen in mij omging.
Projecteren
In mijn leven heb ik vaak de neiging gehad om mijn boosheid te projecteren. Wat bedoel ik daarmee? Nou, heel vaak richtte ik mijn frustraties en onmacht niet op mezelf, maar op anderen. Het leek wel alsof de buitenwereld de schuldige was. Die ene collega die me weer niet begreep. Die vriend die iets zei dat me triggert. Die ene situatie die weer misliep. Mijn boosheid leek altijd terecht, maar het was niet de buitenwereld die de oorzaak was. Het was mijn eigen binnenwereld die onbewust reageerde op alles wat me pijn deed.
Dieperliggende pijn
Wat ik gaandeweg leerde, is dat boosheid vaak voortkomt uit een dieperliggende pijn: onmacht, trauma, verdriet, of zelfs oude wonden die nog niet geheeld zijn. Als ik me boos voelde, was dat vaak een signaal van iets dat ik niet wilde voelen. Die pijn, die kwetsbaarheid, die onzekerheid. Het is gemakkelijker om boos te zijn, want boosheid beschermt ons tegen die gevoelens die we liever niet willen ervaren. En wanneer we die pijn niet willen voelen, projecteren we die op anderen. We leggen de verantwoordelijkheid voor onze emoties bij buitenstaanders, terwijl de oplossing eigenlijk in onszelf ligt.
Bewust worden van het mechanisme
Wat mij geholpen heeft om met mijn boosheid om te gaan, is de bewustwording van dit mechanisme. Ik begon te merken wanneer ik mijn boosheid op iemand anders projecteerde, dat de ander niet de oorzaak was van mijn boosheid. Maar dat mijn eigen onverwerkte emoties en oude pijn de werkelijke bron waren. Wanneer ik mezelf dit begon toe te geven, werd het makkelijker om niet te reageren uit boosheid en frustratie, maar stil te staan bij wat er echt aan de hand was, met mij.
Boze energie
De manier waarop ik met mijn boosheid omging, was ook een belangrijk aspect van mijn proces. In plaats van de boze energie op anderen te richten, zocht ik naar manieren om die energie op een gezonde manier te kanaliseren. Ik ontdekte dat explosieve sporten voor mij een uitlaatklep waren. Of het nu krachtsport was, sprinten, kickboksen of beuken op de bokszak – deze fysieke activiteiten gaven me de mogelijkheid om mijn boosheid te ventileren, op een manier die een ander en mezelf niet kapot maakte. Ze gaven me een veilige ruimte om de opgebouwde boosheid en frustratie uit mijn systeem te krijgen, terwijl ik tegelijkertijd mijn lichaam en geest sterker maakte.
Wat heb ik geleerd?
Wat ik geleerd heb van deze reis, is dat boosheid, hoewel het vaak een beschermingsmechanisme is, ook een uitnodiging is om dieper in mezelf te duiken. Het is een kans om oude wonden onder ogen te zien, om mezelf beter te begrijpen, en om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen emoties. De sleutel ligt in zelfbewustzijn: herkennen wanneer we boos zijn, begrijpen waarom we boos zijn, en leren hoe we op een gezonde manier met die boosheid om kunnen gaan. Door de boosheid niet te projecteren op anderen, maar in plaats daarvan de verantwoordelijkheid voor onze eigen emoties te nemen, kunnen we echt beginnen te genezen.
Dit leer ik ook mijn kinderen. In het opvoeden krijgen me te maken met zoveel emoties en gevoelens. En als we als ouder niet in staat zijn deze op een goede manier te kanaliseren en te ventileren, kunnen we dit ook niet op de juiste manier overbrengen. Zo leer ik ook ontzettend veel van mijn kinderen, omdat ze me instant spiegelen op de meest leerzame momenten. Op die momenten leren op en in het moment direct van elkaar.
Vijand?
Boosheid hoeft zeker niet je vijand te zijn. Het is zuivere informatie zijn die je leidt naar een dieper begrip van jezelf. Het is slechts een kwestie van leren hoe je ermee omgaat en hoe je die energie in iets constructiefs kunt omzetten. En met geduld en zelfcompassie kun je ontdekken dat boosheid, uiteindelijk, een brug kan zijn naar innerlijke vrede en heling van je (oude) wonden. Het is dus heel waardevol. Maar dan moet je wel bereid zijn dieper in jezelf te duiken en de pijn te omarmen. Geniet vooral van dit proces want wanneer je bewust de positieve uitwerking ervaart, zal dit je intrinsiek nog meer energie en ruimte geven om je proces voort te zetten. Het is een geweldige manifestatie :)
Tot de volgende!
Love,
Jeff
Reactie plaatsen
Reacties