Eerste kerstdag in 2024 en ik zit hier aan mijn eettafel weer een 'eerste' blog te tikken na jaren afwezigheid op het beste social media platform; je eigen website!
Bedankt in ieder geval dat je de tijd neemt om deze woorden tot je te nemen, althans dat neem ik aan. Het spijt me als ik niet correct nederlands typ, af en toe een spelfout maak, grammateus door de mand val en woorden niet altijd voorzie van de juiste maten letter.
Dat was een grap, het spijt me niet en als je het niet wilt lezen dan niet :) Even goede vrienden.
Oke laten we van de kast naar de muur gaan. Eigenlijk wil ik veel meer vertellen dan nodig is voor nu. Het is voor nu belangrijk dat ik je bij deze laat weten dat ik de geweldige ingeving kreeg op de fiets vandaag.
De geweldige ingeving van blogs en woordkunst te publiceren op mijn eigen website, ik hebbem, dus waarom niet daar. Eigenlijk heb ik totaal geen niks nada met alle andere social media platformen zoals facebook, instagram, tiktok, snapchat en al die andere verslavende kut apps. Het zijn apps die letterlijk mensen levens verzieken, vooral van de jeugd, en ook al integreren in de levens van volwassenen.
Vandaag dus 1e kerstdag, en eigenlijk houd ik niet van kerst, te pijnlijk. Toch weer een redelijk succeservaring gehad, gezelligheid met moeder en zussen, mijn jongste dochter, neefje en nichtje. Gezellig samen ontbijtje gedaan bij oma thuis en daarna kwam mijn een na oudste zusje nog langs met gezin, erg fijn.
Altijd gewend om alleen te zijn met kerst, althans tis veel gebeurd in mijn leven. Met allerlei drama in en daaromheen.
Mijn dochter heb ik om 13u weer naar haar moeder gebracht om daar de eerste kerstdag verder te vieren en morgen is ze weer bij me om de week af te sluiten. Eerste week van der kerstvakantie bij mij en de tweede bij moeders. Helaas mijn oudste nog niet gezien, wel gesproken gelukkig en vluchtig even een knuffel kunnen geven toen ik haar zusje bracht. Dankbaar en heel lief vond ik het cadeautje die ze me gaf, voor jou papa zei ik, kon wel janken.. Ik wil jou als cadeau samen met je zusje bij papa thuis dacht ik.. Maar wat is dat is, wat komt dat komt. De deur staat altijd open lieverd..
Nadat ze bij moeder was reed ik langs huis om om te kleden, mijn camobroek deed ik aan, waterdichte jas en pattas. Even een paar uur op de fiets, 2 uur om precies te zijn. Lekker de natuur in, weg van de stad heerlijk. Natuur zegt genoeg denk ik.. De heen en terugweg door stadspark en zo naar de onlanden, geweldig.
Het idee popte eigenlijk op de terugweg in me op, zo van; waarom niet schrijven en delen van je woordkunst op je website Jeff. Gewoon oldskool. Je weet dat je dit kunt en je bent er eerder redelijk succesvol in geweest. Ik zei tegen mezelf; ja waarom niet. Af en toe een blog schrijven vind ik best leuk en poëzie schrijf ik vaker dan dagelijks. Gewoon doen, dus zo gezegd zo gedaan.
Oja, ik zei net dat ik social media veracht, heb zelf nog insta en facebook hoor. Wat voor de connectie en zichtbaarheid. Op tiktok en youtube staan nog video's die ik tot voor kort maakte. Dat inzicht kreeg ik vandaag ook op de fiets; Jeff, eigenlijk liep je weg voor je pijn de afgelopen maanden. Steeds maar weer video's maken voor anderen terwijl je zelf wacht op hetgeen wat je maakt. Je hebt zelf de tijd nodig om te helen en genezen..Het leid je af van de dingen die ertoe doen. Dus laat het voor wat het is. Dus dat.
Oke de eerste blog is een feit!
Tot de volgende.
Groetjes,
Jeff
Reactie plaatsen
Reacties